kırık dökük duvarları, caddeleri, tiyatro ve hamamları arasına
cebimizdeki renklerimizle serpildik...
tarihi hayalledik, öyküledik..ve öykülerimizi
kendi renklerimizle boyadık...kağıtlarımızda canlandırdık...
bir miktarda olsa anladık ki, tarih sayfalardan ibaret değilmiş...
aynı biz gibi canlıymış, bizim gibi çocuklar varmış bu taş duvarların diplerinde..
onlar bizi hayal edebilmiş mi?..bilmiyoruz, bir otomobilin yada uzay aracının içinde
ama bizim elimizde onları hayal edebilecek elle tutulur şeyler var..
tarihi tanıyacak...ibret alacak, yol alınacak anları dinlemek, hissetmekti...
resimlerimizle aradıklarımız..işte o zaman geri saymaz, ileri gideriz diye düşündük..
baktık...
gördük...
hissettik...ve resmettik bugün!..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder